Τα χειρότερα ναυάγια στην ιστορία -Οταν η θάλασσα πήρε μαζί της χιλιάδες ανθρώπους

Η βύθιση του πλοίου στα ανοιχτά της Νότιας Κορέας ξύπνησε μνήμες από ναυάγια δυστυχώς δεν ξεχνιούνται αφού οδήγησαν σε ένα υγρό τάφο χιλιάδες ανθρώπους, επιβάτες και πλήρωμα. Σίγουρα ο Τιτανικός, αλλά και το προ 20ετίας Εσθόνια είναι από τα πιο γνωστά πολύνεκρα ναυάγια και είναι από τα πρώτα που έρχονται στο νου όταν γίνεται γνωστή η είδηση της βύθισης ενός πλοίου. Τις περισσότερες φορές τα ανθρώπινα λάθη είναι αυτά που προκαλούν τα πολύνεκρα ναυάγια και τις τεράστιες καταστροφές.

Τα πολύνεκρα ναυάγια της ιστορίας:




Στην περίπτωση του φέρι μποτ Dona Paz, στις 20 Δεκεμβρίου του 1987, το πλοίο ενώ μπορούσε να μεταφέρει 1.424 ανθρώπους και πλήρωμα, είχε 3.000 υπεράριθμους και ενώ έπλεε χωρίς καμία ασφάλεια συνέβη το μοιραίο. Συγκρούσθηκε στην διαδρομή από το Τακλομπάν στη Μανίλα, με ένα μικρό τάνκερ, στο οποίο ξέσπασε αμέσως φωτιά που σύντομα μεταδόθηκε και στο πλοίο, το οποίο βυθίστηκε σε δύο ώρες. Οι αρχές στις Φιλιππίνες έμαθαν για το συμβάν οκτώ ώρες αργότερα , ενώ χρειάστηκαν άλλες οκτώ για να οργανώσουν την αποστολή διάσωσης. Τελικά σώθηκαν μόλις 21 επιβάτες του Dona Paz, ενώ από τα πτώματα που περισυνελέγησαν, μόνο 21 μπόρεσαν να ταυτοποιηθούν. Ενας μάλιστα από τους νεκρούς επιβάτες είχε το εισιτήριο του πλοίου πάνω του, κάνοντας τις αρχές να πιστεύουν ότι είναι πιθανόν το πραγματικό νούμερο των υπεράριθμων επιβατών και άρα και των νεκρών να είναι μεγαλύτερο.




Και όμως τα ταξίδια με τους υπεράριθμους συνεχίστηκαν, αλλά δυστυχώς και τα ναυάγια. Το Le Joola, ένα μικρό φέρι μποτ, σχεδιασμένο για 580 επιβάτες και πλήρωμα, ξεκίνησε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2002 από το Ζιγκανσώ με κατεύθυνση το Ντακάρ, με 2.000 ανθρώπους. Και σαν να μην έφτανε το πρώτο λάθος της εταιρείας ήρθε και αυτό του καπετάνιου που αποφάσισε να ακολουθήσει την πιο σύντομη διαδρομή, βγαίνοντας στα ανοικτά, αντί να κινηθεί κοντά στην ακτογραμμή. Δερν είχε υπολογίσει όμως τον καιρό και το η θαλασσοταραχή που επικρατούσε, αναποδογύρισε το πλοίο. Ηταν νύχτα και μόνο όσοι ήταν στα καταστρώματα κατάφεραν να πέσουν στη θάλασσα και στη συνέχεια σκαρφάλωσαν στην κοιλιά του πλοίου. Το Le Joola έμεινε έτσι για 12 ώρες, ωστόσο τα σωστικά πλοία κατέφθασαν το πρωί λίγο πριν βουλιάξει δεν μπόρεσαν να διασώσουν κανέναν απ' όσους βρίσκονταν μέσα.




Πρόκειται για το πιο γνωστό από τα ναυάγια όλων των εποχών, έχει γυριστείς σε ταινίες και σε τηλεοπτική σειρά και είναι η πλέον πολυμνημονευμένη θαλάσσια τραγωδία όλων των εποχών. Ηταν 14 Απριλίου του 1912, όταν το υπερωκεάνιο Τιτανικός με το παρατσούκλι «Αβύθιστο», στο παρθενικό του ταξίδι από του Σαουθάμπτον για τη Νέα Υόρκη, προσέκρουσε σε παγόβουνο στην παγωμένη θάλασσα του Βορείου Ατλαντικού και βυθίστηκε μέσα σε ελάχιστες ώρες. Από τους 2.223 επιβάτες και πλήρωμα οι 1.517χάθηκαν στα βάθη του ωκεανού ή άφησαν την τελευταία τους πνοή στα παγωμένα νερά μέχρι να τους βρουν τα παραπλέοντα πλοία που έσπευσαν σε βοήθεια.




Στις 15 Ιουνίου του 1904, μισθωμένο από την Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία του Αγίου Μάρκου το General Slocum φόρτωσε 1.300 γυναίκες και παιδιά και ξεκίνησε για το Λονγκ Άιλαντ. Εκείνη την περίοδο στο πλοίο πραγματοποιούνταν εργασίες ανακαίνισης,και υπήρχαν επάνω του εύφλεκτα υλικά βαφής και στις σωστικές λέμβοι είχε περαστεί μπογιά και γι αυτό ήταν δεμένες σε σημεία όπου δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, προκειμένου να στεγνώσουν. Οτνα λοιπόν ξέσπασε από άγνωστη αιτία φωτιά, ο καπετάνιος αρνήθηκε να γυρίσει στη Νέα Υόρκη, θεωρώντας ότι θα το πλήρωμα θα την έσβηνε γρήγορα, συνέχισε προς το Λονγκ Άιλαντ όπου ισχυροί άνεμοι την αναζωπύρωσαν. Τελικά 1.021 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους,.




Το υπερωκεάνειο RMS Empress of Ireland ξεκίνησε στις 28 Μαΐου του 1914 από την καναδική πόλη με 1.477 επιβάτες και προορισμό το Λίβερπουλ για να συναντήσει το απόγευμα βαριά ομίχλη όσο ακόμη βρισκόταν στα νερά του ποταμού Σεντ Λόρενς. Ένα μικρό νορβηγικό ανθρακοφόρο πλοίο, το Storstad, έπεσε με ορμή επάνω του και τού άνοιξε μια τρύπα διαμέτρου περίπου 5 μέτρων στη μία πλευρά. Το υπερωκεάνιο βούλιαξε σε λιγότερο από δεκαπέντε λεπτά, παρασύροντας στον πάτο του ποταμού 1.012 ψυχές.




Στις 3 Φεβρουαρίου του 2006 το φέρι μποτ Al-Salam Boccacio 98 ξεκίνησε από την Σαουδική Αραβία για να περάσει απέναντι στην Αίγυπτο, μεταφέροντας περίπου 1.400 άτομα. Λίγο μετά την αναχώρησή του ξέσπασε φωτιά ωστόσο οι αντλίες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν χαλασμένες, με αποτέλεσμα το νερό που τραβούσαν από τη θάλασσα να γεμίζει το αμπάρι του πλοίου. Όταν αυτό άρχισε να παίρνει κλίση, ο καπετάνιος δεν εξέπεμψε SOS και επιχείρησε να επιστρέψει στην Σαουηδική Αραβία, αλλά η απόσταση ήταν περίπου 62 ναυτικά μίλια. Την ίδια στιγμή η Αίγυπτος αρνήθηκε να λάβει βοήθεια από τα ισραηλινά πολεμικά πλοία που βρίσκονταν στην περιοχή και απευθύνθηκε μόνο στα αμερικανικά, τα οποία ήταν αρκετά μακριά. Τελικά 1.000 άτομα βρίκαν τραγικό θάνατο και μόνο 400 επέζησαν.




Ακόμα μία ιστορία πλοίου που έγινε ταινία είναι αυτή του MS Estonia που το βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου του 1994 οδήγησε στο θάνατο 852 ανθρώπους. Εκανε το δρομολόγιο Ταλίν – Στοκχόλμη και έφυγε με 989 ανθρώπους (πλήρωμα και επιβάτες) από την εσθονική πρωτεύουσα με προγραμματισμό να φθάσει στην Σουηδία στις 9 το επόμενο πρωί. Τα μεσάνυκτα όμως έπεσε σε σφοδρή θαλασσοταραχή στη μέση της Βαλτικής Θάλασσας,, χωρίς ωστόσο να παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε το πλήρωμα. Ομως στη 1:15, ο μπροστινός καταπέλτης του φέρι που προφανώς είχε υποστεί ζημιά κατά την διάρκεια της καταιγίδας, αποκολλήθηκε και το πλοίο άρχισε να βάζει νερά. Το πλοίο εξέπεμψε το πρώτο σήμα κινδύνου στις 01:22 (28/9) ενώ λιγότερο από μισή ώρα αργότερα (στις 01:50) είχε χαθεί από τις οθόνες των ραντάρ των πλοίων που πλησίασαν για να βοηθήσουν. Τα πρώτα πλοία (4 άλλα ΕΓ/ΟΓ) έφτασαν στο σημείο όπου έδωσε το τελευταίο στίγμα μία ώρα μετά τη βύθιση και τα πρώτα SAR ελικόπτερα στις 03:05. Κατά τη διάρκεια της νύχτας και νωρίς το πρωί περισυνελέγησαν 138 ναυαγοί, ενώ κατά την ημέρα αυτή και τις δύο επόμενες ημέρες εντοπίστηκαν και 92 πτώματα. Με 852 χαμένες ψυχές,.

Πηγή: iefimerida.gr[/color]